CrimeScope.gr

Της Μπάλα Φωτεινής, Αστυνομικός, Διαπραγματεύτρια, Υπ. Διδάκτωρ Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου της Νομικής του ΔΠΘ Η τρομοκρατία αποτελεί ένα φαινόμενο με πολλαπλούς και συχνά αμφιλεγόμενους ορισμούς, καθώς δεν υπάρχει μια διεθνώς αποδεκτή κοινή οριοθέτηση. Δεν υπάρχει ένας ενιαίος, καθολικά αποδεκτός ορισμός σε όλα τα διεθνή νομικά κείμενα, λόγω πολιτικών, νομικών και γεωπολιτικών διαφορών μεταξύ των κρατών. Ωστόσο, διάφοροι οργανισμοί και νομικά εργαλεία έχουν διατυπώσει λειτουργικούς ή επιχειρησιακούς ορισμούς. Οι πιο σημαντικοί είναι οι εξής: Ο Ορισμός των Ηνωμένων Εθνών Το Γενικό Γραφείο του ΟΗΕ κατά της Τρομοκρατίας (UNOCT) δεν έχει καταφέρει να επιβάλει έναν νομικά δεσμευτικό ορισμό, όμως υιοθετεί τον εξής λειτουργικό ορισμό, ο οποίος χρησιμοποιείται σε αρκετά ψηφίσματα: «Τρομοκρατία είναι κάθε πράξη που αποσκοπεί στην πρόκληση θανάτου ή σοβαρού τραυματισμού σε άμαχους ή μη εμπλεκόμενους πολίτες, με σκοπό τον εκφοβισμό πληθυσμού ή τον εξαναγκασμό κυβέρνησης ή διεθνούς οργανισμού να π...

Μίσος, Ιδεολογία και Αίμα στο Κέντρο της Πόλης Ο Οκτώβριος του 1999 είχε μόλις ξεκινήσει να κρυώνει την Αθήνα, όταν ένα κύμα ανείπωτης βίας άρχισε να διαχέεται στα σκοτεινά περάσματα της νύχτας. Ήταν ένας θυμός χωρίς προσωπικό λόγο, ένας φόνος χωρίς προηγούμενη διένεξη, ένα αίμα που χυνόταν επειδή απλώς ήταν «ξένο». Στην καρδιά της πρωτεύουσας, ένας νέος άνδρας, μόλις 23 ετών, με το όνομα Παντελής Καζάκος, αποφάσισε να γίνει «εκτελεστής» των αλλοδαπών. Δεν είχε απέναντί του εχθρούς, δεν είχε προηγούμενα με τα θύματά του — μονάχα το μίσος που κουβαλούσε μέσα του. Η υπόθεση Καζάκου παραμένει μέχρι σήμερα ένα από τα πιο καθαρά και ωμά εγκλήματα μίσους στην ελληνική ιστορία. Το Χρονικό των Επιθέσεων – Μια Πόλη σε Ασπρόμαυρο Ήταν Τρίτη προς Τετάρτη, 19 Οκτωβρίου 1999. Στους δρόμους του Μεταξουργείου, η νύχτα κυλούσε σαν όλες τις άλλες. Κι όμως, μέσα στη σιωπή, ένας άνθρωπος περιφερόταν με ένα μπράουνινγκ 7,65mm στην τσέπη, αναζητώντας "στόχο". Όχι για να τον ληστέψει. Ούτε για να ...

Εισαγωγή Η υπόθεση του Σορίν Ματέι δεν είναι απλώς ένα τραγικό περιστατικό εγκληματικής ομηρίας που εκτυλίχθηκε στις 9 Απριλίου 1998 στο κέντρο της Αθήνας. Είναι, ταυτόχρονα, ένα πολυδιάστατο παράδειγμα θεσμικής αποτυχίας, κοινωνικής αγωνίας και εγκληματολογικής πρόκλησης, η οποία αναδεικνύει τα όρια της κρατικής ισχύος απέναντι στον αιφνίδιο, απρόβλεπτο κίνδυνο. Ο Σορίν Ματέι, δραπέτης των ρουμανικών φυλακών και βεβαρυμμένος με εγκληματικό παρελθόν, εισήλθε στην ελληνική πραγματικότητα ως μία «σιωπηλή απειλή» που εξελίχθηκε με εκκωφαντικό τρόπο σε δημόσια τραγωδία. Η ομηρία στην οδό Νιόβης, που μεταδόθηκε ζωντανά από τα τηλεοπτικά μέσα, κατέληξε στον θάνατο της 25χρονης Αμαλίας Γκινάκη και στη σοβαρή τραυματισμένη ψυχολογικά και σωματικά κοινωνική συνείδηση του ελληνικού λαού. Η υπόθεση Ματέι συμπυκνώνει θεμελιώδη ερωτήματα: Πώς μπορεί ένας δράστης, γνωστός στις διωκτικές αρχές, να δρα ανενόχλητος εντός της επικράτειας; Ποιες είναι οι επιπτώσεις της αστυνομικής καθυστέρησης και έλλειψ...